PSO/WYMAGANIA GIMNAZJUM

 

 

PSO Z PLASTYK oraz     WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY ROK SZKOLNY 2015/2016

Magdalena Lewandowska

Uczeń ma prawo znać wymagania nauczyciela wynikające z realizowanego programu oraz zasady oceniania, które go dotyczą. Dla nauczyciela opracowanie tych zasad, a zwłaszcza ich zastosowanie, jest kwestią odpowiedzialności, ponieważ uwzględniając trudności okresu dojrzewania i specyfikę przedmiotu ocena powinna być raczej zachętą niż elementem egzekwowania wiedzy. W ocenie ćwiczeń praktycznych nie można oceniać wyłącznie zdolności plastycznych. Podstawowym kryterium oceny uczniów powinno być zaangażowanie i wysiłek włożony w realizację zadania, a także podejście do tematu, przy czym należy mieć świadomość, że poziom umiejętności plastycznych i wiedzy o sztuce może być bardzo zróżnicowany. Uzdolnienia plastyczne i wiedza nie zawsze muszą się pokrywać. Indywidualne podejście do każdego i ucznia powinno zmotywować go do dalszych poszukiwać twórczych i jest warunkiem rzetelności pozwalającej dostosować metody oceniania do możliwości ucznia.

Ocena jest informacją dla ucznia, rodziców oraz nauczycieli innych przedmiotów o osiągnięciach, trudnościach, jak również wyjątkowych uzdolnieniach młodego człowieka. Jest również wskazówką do dalszej pracy dla nauczyciela prowadzącego przedmiot. Powinna być jawna, oparta na jasnych, zrozumiałych dla młodzieży kryteriach, z możliwością poprawy, jeśli uczeń wyrazi taką ochotę.

 

Na lekcji plastyki ocenie bieżącej podlega:

 

przygotowanie do lekcji,

aktywne uczestnictwo w zajęciach,

zdolność analizy i syntezy problemów,

umiejętność współpracy w grupie,

samodzielne, twórcze rozwiązywanie problemów,

 

Ocenie podlegają następujące formy pracy ucznia:

 

wypowiedzi ustne,

prace z wykorzystaniem sprzętu multimedialnego

praktyczne ćwiczenia plastyczne,

udział w konkursach plastycznych,

zadania ponadprogramowe wynikające z zainteresowań i zdolności ucznia,

aktywne uczestnictwo w życiu szkoły i środowiska (oprawa plastyczna uroczystości, organizowanie wystaw, innych wydarzeń o charakterze artystycznym).

 

Ocena prac plastycznych jest najtrudniejszą kwestią. W związku z tym należy zwrócić na nią szczególną uwagę.

 

Ocenie podlegają następujące elementy pracy:

 

trafność doboru środków ekspresji plastycznej do postawionego problemu/zadanego tematu,

umiejętne wykorzystanie/kompozycja na płaszczyźnie i w przestrzeni (zastosowanie barw, tonacja, kontrast, plama jako forma wyrazu ekspresji, faktura, poszukiwania w różnych materiałach, kontrast faktur, poprawność zastosowania perspektywy),

wyraz ogólny (inwencja twórcza),

staranne wykonanie

 

Ocenę pracy plastycznej powinna poprzedzać precyzyjna, zwięzła korekta nauczyciela, pozwalająca uczniom zauważyć i nazwać walory omawianej pracy. Pozwoli to przyswoić im terminologię plastyczną, którą sami będą się posługiwać oraz poznać zasady oceniania prac plastycznych.

 

 

W ocenie wiedzy o sztuce należy wziąć pod uwagę:

 

walory językowe i adekwatne używanie terminologii plastycznej w wypowiedziach ustnych i pisemnych,

osadzenie dzieła w kontekście kulturowym,

umiejętność dostrzeżenie uwarunkowań mających wpływ na twórców,

znajomość dzieł i ich twórców, zagadnień zgodności sztuki (umiejętność odpowiedzi na konkretne pytania),

umiejętność analizy i syntezy problemów,

trafność argumentów w obronie swojej oceny dotyczącej dzieła, kierunku lub problemu, umiejętność rozwinięcia postawionego problemu lub tematu,

radość z odkrywania tajemnicy, niewymiernej wartości zawartej w dziełach dawnych i współczesnych.

 

Oceny śródroczne i ocena roczna podsumowują pracę ucznia na lekcjach plastyki i wynika z przedmiotowego i wewnątrzszkolnego systemu oceniania.

 

Zgodnie ze skalą cyfrową 1-6 stosuje się następujące ich odpowiedniki i skróty:

 

- stopień celujący - 6 (cel.) i

- stopień bardzo dobry - 5 (bdb.)

 

- stopień dobry - 4 (db.)

 

- stopień dostateczny - 3 idst.)

 

- stopień dopuszczający - 2 (dop.)

 

- stopień niedostateczna - 1 (ndst.)

 

Dopuszcza się stosowanie stopni ze znakiem „ + " i „-", zwłaszcza w ocenach bieżących. Wymagania na poszczególne oceny szkolne powinny być opracowane i podane j uczniom do wiadomości na początku roku szkolnego, a poprzez systematyczne oce­nianie w ciągu roku potwierdzanie, wówczas uczeń widzi praktyczne ich zastosowanie.

 

 

Ocena celująca:

 

Uczeń opanował wiedzę i umiejętności przewidziane na ocenę bardzo dobrą, a poza tym:

 

posiada imponujący zasób wiedzy i wysoki poziom umiejętności,

uczestniczy) w konkursach plastycznych,

wykorzystywał wiedzę plastyczną i umiejętności w nowych sytuacjach poznawczych,

pracował systematycznie, zawsze byt przygotowany i aktywny na lekcjach, wykorzystywał dodatkowe zadania wykraczające poza obowiązkowe czynności lekcyjne,

widać jego pasję w rozwijaniu swoich zainteresowań.

 

Ocena bardzo dobra:

 

Uczeń opanował wiedzę i umiejętność w pełnym zakresie treści określonych programem:

 

posiada wiedzę uzyskaną w wyniku rozwijania zainteresowań podmiotem i umiejętność zastosowania jej w swojej pracy twórczej,

aktywnie pracował indywidualnie i zespołowo,

uczestniczy w konkursach przedmiotowych,

stosował swoją wiedzę w nowych sytuacjach poznawczych,

dobrowolnie wykorzystywał prace związane ze zdobywaniem i z zastosowaniem wiedzy i umiejętności.

 

Ocena dobra:

 

Uczeń opanował treści najważniejsze w strukturze przedmiotu:

 

wykazał się umiejętnością zastosowania wiadomości w sytuacjach typowych, według wzorów i schematów z lekcji i podręczników,

jest aktywny na lekcjach i zadowalająco wykonuje zadania związane z procesem lekcyjnym,

czasami podejmuje dodatkowe zadania plastyczne.

 

Ocena dostateczna:

 

Uczeń opanował wiadomości i umiejętności na poziomie nieprzekraczającym wymagań określonych w podstawie programowej:

 

wykazywał się niewielką aktywnością na lekcjach, często byt nieprzygotowany,

ćwiczenia plastyczne wykonywał niestarannie, niewielkim nakładem pracy.

 

Ocena dopuszczająca;

 

Uczeń opanował zakres wiedzy i umiejętności w nikłym zakresie, nie przekreśla to jednak jego szansy na uzyskanie podstawowej wiedzy z przedmiotu w ciągu dalszej nauki. Poza tym:

 

nie był aktywny na lekcji,

niedbale wykorzystywał prace plastyczne,

wyraża chęć poprawy.

 

Ocena niedostateczna:

 

Uczeń nie opanował zakresu wiadomości i umiejętności przewidzianych w podstawach programowych. Poza tym:

 

ostentacyjnie wyraża lekceważący stosunek do przedmiotu, nauczyciela lub kolegów,

przeszkadza w prowadzeniu lekcji,

odmawia wykonywania zadań praktycznych i teoretycznych,

nie wykazuje chęci poprawy, więc nie rokuje nadziei na uzyskanie podstawowej wiedzy z danego przedmiotu w ciągu dalszej nauki.

Ocenianie uczniów ze szczególnymi potrzebami edukacyjnymi

 

Na podstawie pisemnej opinii poradni specjalistycznej (psychologiczno-pedagogicznej lub innej) nauczyciel ma obowiązek obniżyć wymagania edukacyjne w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe, uniemożliwiające mu sprostanie wymaganiom edukacyjnym lub sprawiają trudności w uczeniu się. Wówczas nauczyciel jest zobowiązany opracować i podać uczniowi nowy zakres treści programowych i kryteriów oceny dostosowanych do jego indywidualnych predyspozycji. Wiedza i doświadczenie nauczyciela podpowiedzą mu, jakie metody wybrać, aby walory przedmiotu przyniosły pozytywne efekty psychoterapeutyczne. Dlatego należy być cierpliwym i dociekliwym. Niejednokrotnie warto pozwolić na skończenie pracy w domu, zwracając przy tym uwagę na samodzielność, co będzie miało duże znaczenie dla niego również w dalszym życiu.

 

Do uczniów wymagających szczególnej uwagi należy również młodzież wybitnie uzdolniona. W tym przypadku stymulacja ocenami jest mniej ważna, ważniejsza wydaje się uwaga i dodatkowo poświęcony czas. Taki uczeń potrzebuje, aby wskazywać mu nowe możliwości, wyjaśniać więcej i dogłębniej, stawiać przed nim nowe zadania. Rozpoznanie typu jego aktywności: słuchowej, wzrokowej czy czuciowej (kiedy działania i emocjonalne zaangażowanie wpływa na zapamiętywanie) pozwoli ukierunkować ucznia. Najważniejsze, aby pomóc mu budować poczucie wartości poprzez pokazanie jego możliwości otoczeniu; wystawy, konkursy, prace na rzecz szkoły i społeczności lokalnej.